Historia Szkoły

W 2022 roku mija 95 lat od powstania najstarszej szkoły średniej w Augustowie – I Liceum Ogólnokształcącego im. Grzegorza Piramowicza. Początki istnienia szkoły wiążą się z założeniem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego męskiego im. Grzegorza Piramowicza w Augustowie, które powstało w wyniku rozdzielenia suwalskiego PSN na męskie i żeńskie. Wprawdzie lokalne władze i inteligencja ubiegały się o powstanie szkoły średniej typu gimnazjalnego, ale stało się inaczej. Budynek seminarium został wzniesiony w ciągu roku i już 1 października 1927 roku rozpoczęło ono pracę. Obowiązki dyrektora od roku 1928/29 aż do końca istnienia seminarium, a potem gimnazjum i liceum, tj. do roku 1939, pełnił Witold Wołosewicz. Seminarzyści byli kształceni wszechstronnie. Zdobywali wiedzę, umiejętności organizatorskie, wyrabiali sprawność fizyczną, rozwijali zdolności muzyczne, a niektórzy nawet aktorskie. Szkoła wychowywała w duchu patriotycznym, a także religijnym. Gdy weszła w życie ustawa o reformie szkolnictwa, rozpoczął się proces wygasania seminarium i w to miejsce powstało gimnazjum. Ostatni rocznik seminarzystów zdał maturę w czerwcu 1936 roku, zaś od roku szkolnego 1933/34 powołano w budynku seminarium Państwowe Gimnazjum Koedukacyjne. Po upływie czterech lat, gdy rozpoczynała naukę pierwsza klasa licealna, szkoła otrzymała nazwę: Państwowe Liceum i Gimnazjum Ogólnokształcące w Augustowie.

W dniu 1 września 1939 roku nie zabrzmiał dzwonek w murach szkoły, bo choć działania wojenne ominęły Augustów – wszyscy wiedzieli, że wybuchła wojna. Na polecenie władz oświatowych nastąpiła ewakuacja nauczycieli gimnazjum i liceum na Wileńszczyznę. W dniu 22 czerwca 1941 roku gmach szkolny był budynkiem o przeznaczeniu gospodarczym, potem mieścił się tu Landrat (urząd pocztowy), a następnie faszystowska szkoła Hitlerjugend. Nowi gospodarze znacznie przebudowali wnętrze gmachu. Niemcy przed opuszczeniem Augustowa zaminowali budynek gimnazjum, ale nie zdążyli go wysadzić. Obok opustoszałej szkoły, na tarasach wyrosły groby żołnierskie. Przywrócenie życia szkole po wojnie było zasługą niestrudzonej w pracy nauczycielki Heleny Mikołajewskiej. Swe dawne stanowisko objął też dyrektor Witold Wołosewicz. W roku 1945/46 oprócz gimnazjum istniało już liceum. W lipcu 1945 roku nowym dyrektorem szkoły mianowany został Franciszek Ludwiński, który przystąpił do pracy bezpośrednio po 5-letnim pobycie w obozie koncentracyjnym w Gusen. W latach 1945-48, mimo różnych trudności, z którymi szkoła musiała się borykać, kwitło w niej życie kulturalne. Nadawały mu ton zespoły artystyczne, a przede wszystkim teatralny i taneczny, oba samorzutnie zorganizowane przez młodzież. Istniały też w szkole inne organizacje: ZHP, PCK, ZWM i SP, życie szkoły stopniowo wracało do normy. Pierwsi maturzyści, w liczbie 19, otrzymali świadectwa dojrzałości w czerwcu 1946 roku. Zgodnie z nowymi założeniami systemu oświatowego w roku szkolnym 1948/49 zostały utworzone 4-letnie licea ogólnokształcące, zamiast dotychczasowych 4-letnich gimnazjów i 2-letnich liceów. Gimnazjum augustowskie otrzymało nową nazwę: Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Licealnego. Dyrektorem szkoły był Ludwik Jaworski. W roku szkolnym 1949/50 po raz pierwszy utworzono Liceum dla Dorosłych. W związku z przeniesieniem z Suwałk do Augustowa Liceum Pedagogicznego przy ul. Związków Zawodowych 35 (obecnie ul. Młyńska), zgodnie z zarządzeniem ministra oświaty, z dniem 1 września została utworzona w Augustowie Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące, tzw. 11-latka. W tej szkole znalazła się młodzież liceum, która nie przyniosła się do Liceum Pedagogicznego, oraz uczniowie Szkół Podstawowych nr 1 i nr 3. Na stanowisko dyrektora szkoły powołany został Stefan Roman. W sierpniu 1968 roku rozpoczęła się przeprowadzka liceum do dawnego budynku szkoły przy ul. 29 Listopada (obecne II LO), skąd wygasające Liceum Pedagogiczne i rozpoczynające działalność Technikum Budowlano-Elektryczne przeniosły się do nowo wybudowanego gmachu. Przenosiny LO odbywały się w trudnych warunkach i trwały przez całą jesień. Przed rozpoczęciem roku szkolnego na stanowisko dyrektora liceum został powołany Ryszard Jędrzejewski, a na stanowisko wicedyrektora – Bolesław Twarowski. Dyrektor Stefan Roman, który kierował pracą tej szkoły, przeszedł na emeryturę.

W dniu 20 października 1973 roku nastąpiła niepowtarzalna uroczystość nadania szkole imienia działacza Komisji Edukacji Narodowej – Grzegorza Piramowicza – i wręczenia sztandaru. Sztandar szkoły, ufundowany przez społeczeństwo Augustowa i wykonany według projektu Józefa Pawlukiewicza, przedstawiciele komitetu rodzicielskiego przekazali za pośrednictwem wiceministra Zygmunta Huszczy na ręce dyrektora Liceum, ten zaś wręczył go przedstawicielom młodzieży.

Od stycznia 1975 roku zaczęły się przygotowania do kolejnych przenosin, trzecich już w ciągu piętnastolecia. Dyrekcja zarządziła wykonanie planów urządzenia klas i pracowni w nowym gmachu oraz rozpoczęcie prac wstępnych. W końcu sierpnia 1975 roku liceum przeniosło się do nowego gmachu na osiedlu Śródmieście 31, gdzie mieści się do dziś. Budynek ten, wbrew ustalonym wcześniej terminom, nie był jednak wykończony i nie nadawał się od razu do prowadzenia zajęć dydaktycznych. Zgodnie z uchwałą Rady Pedagogicznej przez pierwszy tydzień września uczniowie i nauczyciele pracowali nad przysposobieniem budynku do zajęć. W dawnym gmachu liceum umieszczono Szkołę Podstawową nr 3, która kilka lat temu również przeniosła się na nowe osiedle, ustępując miejsca nowo powołanemu do istnienia II Liceum Ogólnokształcącemu. Na początku roku szkolnego 1976/77, po 25 latach pracy w liceum i 8 latach kierowania jego działalnością, odszedł do pracy w kuratorium dyr. Ryszard Jędrzejewski. Z dniem 1 września 1976r. powstał Zespół Szkół Ogólnokształcących, łączący LO im. G. Piramowicza, LO dla Pracujących i Średnie Studium Zawodowe. Na stanowisko dyrektora Zespołu został powołany Zdzisław Badowski. W dniach 4-5 czerwca 1977 roku odbył się jubileuszowy zjazd wychowanków seminarium nauczycielskiego oraz gimnazjum i liceum w Augustowie. Z tej okazji odsłonięto na parterze gmachu pamiątkową tablicę przypominającą tradycje szkoły.

W roku szkolnym 1990/91 stanowisko dyrektora szkoły objął Stanisław Budnik. W grudniu 1999 roku – w wyniku wygranego konkursu – dyrektorem szkoły została absolwentka LO, nauczycielka WF Joanna Lisek, która pełni tę funkcję do chwili obecnej. Za jej kadencji obiekt szkolny znacznie zmienił swój wygląd i wyposażenie. Mimo trudności finansowych udało się wymienić okna, uatrakcyjnić wystrój pomieszczeń, przystosować budynek dla potrzeb osób niepełnosprawnych, wyposażyć administrację, bibliotekę, pokój nauczycielski i niektóre pracownie w sprzęt komputerowy. Powstała nowa 16-stanowiskowa pracownia komputerowa i dodatkowa pracownia multimedialna. Od roku szkolnego 2001/2002 uruchomiono w szkole Samorządowe Gimnazjum Publiczne, które nawiązuje do najstarszych tradycji placówki.

W ciągu swego 75-lecia ta najstarsza szkoła średnia w Augustowie wykształciła tysiące młodych ludzi, którzy dzisiaj piastują wysokie stanowiska państwowe, są wykładowcami na wyższych uczelniach, prawnikami, inżynierami, lekarzami, są ludźmi nauki, kultury, biznesu. Rokrocznie opuszcza mury szkoły około 180 absolwentów. Prawie 100% przystępuje do egzaminu dojrzałości i około 97% go zdaje. Szkoła od lat odnotowuje wysoki wskaźnik przyjęć na studia, liczne są też sukcesy w konkursach i olimpiadach na szczeblu centralnym. Za udział w konkursach I LO było wyróżniane wśród trzech innych szkół na terenie byłego województwa suwalskiego. W swej pracy dydaktyczno – wychowawczej szkoła wykorzystuje dobrze przygotowaną bazę: liczne pracownie przedmiotowe i dużą salę gimnastyczną z zapleczem. Młodzież kształci się od lat w następujących profilach nauczania: matematyczno – fizycznym, matematyczno – informatycznym, biologiczno – chemicznym, humanistycznym i ogólnym. Istnieją też grupy zaawansowane dla tych, którzy uczyli się już języków obcych wcześniej, i klasy z rozszerzonym językiem angielskim. Do najstarszych tradycji szkoły nawiązuje również istniejący od kilku lat teatr szkolny RES HUMANAE.

Opracował: Tomasz Bendig (na podstawie Kroniki Szkolnej)

Uzupełnieniem powyższego opracowania są dołączone poniżej dokumenty

Dzieje szkoły 1927-1945

Dyrektorzy

Kalendarium wydarzeń 1945-2022